Temat: Policjant sprawdza gaśnicę i trójkąt parze młodej
Miejsce: Polska, Brzesko
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 Rating 4.80 (5 Votes)
W tej historii tylko jedno jest pewne. W prawie polskim nie ma czegoś takiego jak odpowiedzialność zbiorowa. Próba wymuszania zeznań za pomocą szantażu jest również przestępstwem. Na szczęście mamy film, który jak mówi stare chińskie przysłowie znaczy więcej niż 1000 słów. Możemy więc odtworzyć sytuację, bez emocji na zimno.
Zaczynamy. Film zaczyna się od sekwencji fioletowych kwiatków. Te kwiatki znalazły się na elementach białej maski samochodowej i motocykla. Jeśli białej to pewnie to pojazd weselny….Każdy od razu jest świadomy co oznacza ślub w Polsce. Co oznacza biały kolor. Na początku nie ma żadnych dialogów. Słychać muzykę w tle znanego w latach 80 zespołu Boney M. Widać drobne rączki kobiety trzymające smarfona. Kamera jest włączona, a w przodu jedzie ścigacz. Trasa jest prosta jak w mordę strzelił, słońce świeci jak w lipcu po południu. Nikt nie pędzi, nikt jeszcze nie ucieka. To w końcu droga do kościoła. Nie ma przekroczeń prędkości, które tak łatwo udokumentować i ukarać mandatem. Potem nagle, motocykl staje na jednym kole. Wybiega niebieski pan w amerykańskich okularach przeciwsłonecznych z lizakiem. Motocykl pojechał dalej, a orszak ślubny został zatrzymany. Dlaczego? Bo, policjant jak w amerykańskim filmie próbuje wywrzeć nacisk na zatrzymanym, w celu wymuszenia określonych zeznań. Zaczęła się kontrola. Gdzie jest akcja filmu? W mieście Brzesko. Gdzie jest Brzesko? Gdzieś w południowej Polsce. Rozmowa wygląda w przybliżeniu tak.
Posterunkowy pyta...
-Znacie motocyklistę?
- Nie znamy. Zresztą jestem tylko kierowcą. On się przyłączył do nas. A my nie mamy nic z nim wspólnego...
Nie chcę zepsuć uroczystości.. mówi policjant, ale…
proszę okazać trójkąt ostrzegawczy i gaśnicę.
Miało być słodko, uroczyście, a atmosfera narasta, czuć snujący się między palcami dramat. Potem jest nagłe cięcie. Widać, że montażysta zrobił cięcie. I tutaj można zarzucić, że coś tam było w międzyczasie, może pozytywnego dla tego policjanta. Może miał nagle widzenie i przejaśnienie. Ale się nie dowiemy. Jest cięcie i nagle oglądając film przecieramy oczy. To nie jest możliwe. Tego nie było nawet w czasie komuny. Za komuny pan młody, albo jego brat wysiadał, otwierał bagażnik, gdzie stała zawsze skrzynka wódki, wyjmował butelkę. Butelka lądowała w rękach twórców zapory. Zdejmowano sznurek. Można było jechać dalej. Wszyscy byli zadowoleni. Teraz jednak klucz butelkowy nie działa. Policjant nie chce flaszki. Tu jest walka o władzę. Nie chodzi o wódkę. Nie chodzi już o pieniądze. Chodzi o stan przewagi nad przeciwnikiem, a nie jakąś butelkę wódki. Bo to jest wojna. Została urazona duma. Za późno na koło ratunkowe.
Robi się dramat. Zaczyna się najbardziej dramatyczna sekwencja filmu. Dzieci płaczą, słychać krzyki, zawodzenia, atmosfera jest bliska linczu. Na szczęście przybywają posiłki. Dojeżdza kilku panów już nie z drogówki, ale z działu prewencji i zabezpieczenia. Wychodzą w pałkami. Eksponują je należycie orszakowi weselnemu. Napięcie spada. System znów pokazał, że zawsze ma rację. Policjant odgraża się, że wszystko wyjaśnicie państwo na komendzie. Końcowa scena jest gęsta od napięcia. Wszyscy są roztrzęsieni. Kobieta krzyczy. Dziecko szlocha. Policjant nie ma już takiego rezonu jak na początku. Wyraża stuletnią mądrość małego Kazia spod bloku: „gdyby motocyklista się zatrzymał, nic by nie było”.
Film się kończy. Zapada milczenie. Koniec.
Komentarze
Kanał RSS z komentarzami do tego postu.